Moederdagplantjes...

Zondag 10 mei 2020

Ha Mam,

Het is hoogtijd om jou weer eens een brief te schrijven, het is tenslotte Moederdag, de eerste zonder jou. Raar hoor... En al ben je niet meer in levenden lijve onder ons, mijn gedachten gaan op zo’n dag natuurlijk meteen richting jou. In de jaren dat Theo en ik onze restaurants hadden, kwam het er vaak niet van om jou op deze dag te bezoeken. Maar de laatste jaren had ik gelukkig meer tijd voor jou.

Buiten de nuttige cadeaus om, zoals het koffiezetapparaat vorig jaar, wilde je altijd heel graag planten. Dan vulden we met z’n allen ijverig alle bloembakken en potten die er maar bij jou te vinden waren. Kleurrijke en vrolijke planten sierden even later de schutting achter en de bakken op het steigertje voor het huis. Jij blij, wij blij, heerlijk!

Twee weken terug ging ik met een tas vol jammetjes erop uit. Ik voelde me een soort geheim agent die iets stiekems ging doen. Het is tenslotte coronatijd. Maar ja, iemand wilde dolgraag mijn stoofperenjam kopen, puur om zichzelf te verwennen. Het was best leuk om te zien hoe we dat deden, mam. We troffen elkaar op een verlaten parkeerterrein bij een vanwege corona gesloten wegrestaurant. Daar plaatste ik de gevulde tas op het trottoir en liep vervolgens weer terug naar de auto. Hierna werd de tas opgepakt en ingeruild voor een envelopje. Waarna ook zij een aantal stappen terugzette, we bleven de 1,5 meter afstand aanhouden.
Ja mam, zo ging dat echt. En ach, misschien zeg ik nu niks nieuws en zie jij van bovenaf wat hier beneden allemaal gebeurt. Wellicht houd jij een oogje in het zeil, wie zal het zeggen…

Maar goed, omdat ik toch dicht bij jou en pap in de buurt was, had ik gelijk maar een paar plantjes gekocht. Die heb ik daarna samen met Corry, ook nu weer met gepaste afstand, bij jullie gepoot. Het was mooi weer, het zonnetje scheen. En terwijl we met een gieter de overtollige grond van jullie grafsteen wegspoelden, hoorden we ineens Latijnse Liturgie. Zonder dat we het in de gaten hadden, was er een begrafenis gaande. We schrokken en voelden direct het verdriet van de mensen iets verder op. Met pijn in ons hart telden we de hoofden die boven de hagen uitstaken. Slechts zes, inclusief Gijs die ook jouw begrafenis heeft verzorgd. Wat een verschil van toen en nu. Och mam, wat is er in die zeven maanden tijd veel veranderd, niet normaal.

Het is dit jaar ook raar stil op onze telefoons wat betreft Moederdag, geen appjes over wat we jou met deze dag zullen geven of wie de planten koopt. Nee, gisteren ging het over mondkapjes. Ik ken namelijk iemand die ze zelf maakt. De vraag die ons nu bezig hield was dan ook hoeveel we zouden bestellen.

Maar denkend aan jou mam, heb ik dit jaar volop planten gekocht. Mijn tuin ziet er ineens een stuk vrolijker uit. Zo heb ik bakken gevuld met geraniums die schutting en balkon opfleuren. Ook aan het tuinhuisje hangen vrolijke plantjes. En dat alles door en ter ere van jou. Ik ga ze zo water geven, de gieter staat al klaar. Want zeg nou zelf, wat is een Moederdag zonder planten?

Foto