Heb je voor mij een recept? Want...
Jaar in, jaar uit
Facebook herinnert me vandaag aan een post van twee jaar geleden. Zo een waarop ik vol trots mijn laatste inmaak laat zien.
Meteen maar even checken wat toen in de potten verdween. Oké, weinig verschil met wat ik nu inmaak. Kersen, zwarte bessen, rode aalbessen, witte bessen, frambozen… Zo zie ik dat alles zich herhaalt, jaar in jaar uit.
Het enige verschil zit hem wel in de weersomstandigheden, daar is geen peil op te trekken. Wat dacht je van: nachtvorst, droogte, overvloedige regen, hagel… Er kan in de maanden ervoor heel wat gebeuren!
Die kelder moet vol
Zo kan je jaren achtereen goede fruitoogsten hebben. Dan ben je hartstikke druk met het inmaken en krijgen alle potten een plekje in de kelder die alsmaar voller en voller wordt. Je zou dan haast denken ‘genoeg is genoeg’. Maar zoals ooit een wijs man tegen me zei: “Ik blijf alles elk jaar inmaken want volgend jaar kan het zo maar zijn dat er niks aan de bomen hangt…”
Met dat in mijn achterhoofd ben ik ook nu weer druk doende. Niet alleen om de kelder gevuld te krijgen, maar natuurlijk ook mijn winkeltje. Met allerlei lekkers en met liefst speciale combinaties.
Alles is handwerk
Als ik nu naar rechts kijk, zie ik op de plavuizen vloer naast mij vijf volle dozen staan, gevuld met jam, zoetzuur, sap en rozemarijn-olijfolie. Al deze potten en flessen wachten nu op stickers zodat ik ze later een plekje in de winkel kan geven. Maar voor het zover is moet ik wel even mijn wiskundeknobbel aanzetten.
‘Waar is dat nu weer goed voor’ hoor ik jullie nu denken.
Nou, op zo’n sticker komt naast wat er inzit ook de voedingswaarden op staan. En daar moet ik altijd mijn rekenmodule op los laten. De uitkomsten invoeren op de computer, waarna ik de stickers uitprint om ze uiteindelijk op pot of fles te plakken. Vervolgens vrolijk ik die verder op met de ‘Opgeweckt Genieten’-stickers. Als laatste plak ik er dan nog een ‘tenminste houdbaar tot’ stickertje bij. Dat zijn best veel handelingen voor zoiets de winkel in verdwijnt. Maar ja, dan heb je ook wat!!!
Witte bessen? Zijn die lekker dan?
Afgelopen weekend zat ik gezellig met de buurt bij elkaar. De gespreksonderwerpen waren bijna voor de hand liggend. Eerst bijkletsen over het noodweer van een maand geleden, waarna de laatste nieuwtjes aan bod kwamen. Geleidelijk splitste de groep zich op. De meeste mannen bekommerden zich daarna vooral om de voetbalwedstrijd Brazilië – België. De meeste vrouwen over hun tuinen, het fruit, de oogsten. En uiteraard kregen we het ook over recepten. Een daarvan wil ik graag met jullie delen, gewoon omdat het resultaat zo heerlijk is. En omdat mensen vaak denken: ‘wat moet ik toch met die witte bessen?’ De witte bes is namelijk best onbekend en daardoor ook onbemind. ‘Zuur, klein, plakhanden, veel suiker nodig, ze zien er zo glazig uit..’, om maar even wat te noemen.
Voorbereiden
Oké, bessen plukken, ontdoen van steeltjes en blaadjes, wassen, met aanhangend vocht opzetten in een kookpan, even laten doorkoken, door een passe-vite (roerzeef) draaien, gepureerde massa opvangen en afwegen.
Verder heb je geleisuiker (1 : 2) en blaadjes van de citroenverbena nodig. Die laatste snij je heel fijn.
Komt ie, doen jullie mee?
Afhankelijk van de hoeveelheid witte bessenpuree weeg je de geleisuiker af. (1250 gram fruit op 500 gram halfzoete geleisuiker) Je kookt de witte bessen weer op en voegt de geleisuiker, als de massa begint te koken, toe. Goed doorroeren zodat de suiker helemaal oplost. Als deze weer begint te koken vuur laag zetten om na één minuut de fijngesneden citroenverbena toe te voegen. Roer dit goed door en haal de pan van het vuur. De jam is klaar en kan nu de schoongemaakte potten in. Deksels er op, stevig aandraaien en de potten op z’n kop wegzetten, op een handdoek. Na een dikke vijf minuten mag je ze weer rechtop zetten. En dan moeten jullie wachten tot de jam is afgekoeld en opgestijfd. Daarna mogen jullie aanvallen. Ik ben benieuwd naar jullie potjes met witte aalbessenjam. Ik vind deze zo heerlijk, een zalfie zou Theo zeggen. Heel smeuïg, niet te zoet, fris van smaak door bes en citroenverbena, héééééél lekker…
Snoep ze, lieve groet,
Anneliese
