Hoe ziet jullie kerstdis er dit jaar uit?
Hoe ziet jullie kerstdis er dit jaar uit? Nog heerlijke recepten nodig? Ik heb er wel een paar …
De recepten vliegen me deze week om de oren!
Je hebt van die dagen dat alles maar om één ding lijkt te gaan. Zo ook afgelopen week. Het onderwerp: Recepten!
Zo staat er op Facebook een vraag, gesteld door Omroep Max, over onvergetelijke recepten. Dit naar aanleiding van het net uitgebrachte boekje ‘Recepten om nooit te vergeten’ door ‘Samen dementievriendelijk’. De kaft alleen al vind ik een cadeautje. Frisse heldere kleur en heel sprekend, zoals dat bosje juinpijpjes, dat springt er uit, grappig! De vraag is of ik in een korte reactie wil/kan vertellen welk recept ik nooit meer wil vergeten én waarom niet. Ik maak dan kans op dit mooie receptenboekje vol herinneringen en leuke recepten. Hiermee brengen zij, heel belangrijk, dementie onder de aandacht. En nu ik weer met deze blog…
Witte Bonensoep met varkensoren en -staart.
Over mijn antwoord hoef ik niet lang na te denken:
'De koude schotel zoals mijn moeder die vroeger maakte, met heel veel soepvlees. En de witte bonensoep van mijn vader, waarin staart en oren van het varken verdwenen. Daar konden wij saampjes zo van smullen... Sweet memories!'
En wat denk je? Win ik het receptenboekje, waarmee ik natuurlijk heel blij ben! Het boekje is nu onderweg naar Siebengewald.
Lopend Kerstbuffet
Kort erna, op diezelfde dag, gaat de telefoon. Mijn zus. “Dit jaar komt de familie tweede kerstdag bij ons voor het hoofdgerecht. Wat zullen we maken, heb je nog leuke recepten? Ik dacht aan gevulde kalkoen en runderstoofpot.”
Sinds vele jaren organiseren wij thuis in Schaijk een ‘Lopend Kerstbuffet’. We starten dan altijd bij ons moedertje met koffie/thee en taart. Te midden van zeker twintig familieleden zit onze moederkloek dan heel tevreden te wezen. Buiten het lekkere eten en samen zijn, staat de Kerst bij ons ook in het teken van spelletjes. Dat regelt onze oudste broer. De familie wordt ten eerste verdeeld in een rode en zwarte groep met behulp van een pak speelkaarten. Alleen dat al zorgt voor hilariteit, de ontstane sfeer is onbetaalbaar. Bij ons mam voeren we de eerste opdracht uit, daarna vertrekken we al lopend en puzzelend naar adres 2 waar het voorgerecht op ons staat te wachten. Op adres 3 volgt het hoofdgerecht en als laatste, de toetjes, op nummer 4. Tussendoor krijgen we nog meer opdrachten en laait de strijd flink op, we willen allemaal winnen… Afijn, jullie snappen het wel, het is Genieten met een grote letter G. En ach, op het einde zijn we niet meer zo fanatiek, alles is maar een spelletje. De lol die we die middag met z’n allen hebben is tenslotte het allerbelangrijkste!
Samen met mijn zus bespreek ik nog welk aardappel- en groentegarnituur we bij de kalkoen en stoofpot willen serveren. We wisselen diverse recepten uit. Ook het servies waarin alles op tafel komt, wordt onder de loep genomen. De kerst nadert ras, nog slechts één week…
Marjanneke
’s Avonds, nog steeds op diezelfde dag, heb ik contact met mijn schrijfcoach Jolanda. Hoe het met het schrijven van mijn boek gaat, of ik hulp nodig heb? Zij zorgt er voor dat op bepaalde tijden een peper in mijn …. wordt gestoken. Voor als het even niet lukt, ik even in kak. Niet qua inspiratie hoor. Mijn hoofd zit barstensvol met verhalen waarin Dordrecht, Marjanneke en Joost de hoofdrol spelen. Maar soms is het gewoon even té druk in dat koppie, of is het hier thuis even té stil, of … Er is altijd wel een reden te vinden om me druk te maken om van alles en nog wat, behalve over het neerpennen van mijn hersenspinsels.
Schapenvleesch
Door Jolanda's kattenbelletje én telefoontje zus én het gewonnen receptenboekje van Max moet ik denken aan een onderdeel van mijn nieuw te schrijven boek ‘Marjanneke, een stoer wijf!’ En dat is weer helemaal in de lijn met deze dag. Want naast het historische verhaal komen daar ook recepten in te staan. Deze mogen met recht ‘onvergetelijk’ genoemd worden. Omdat mijn verhaal zich in Dordrecht eind 19e eeuw afspeelt, vraag ik me als horecamens direct af: wat aten ze rond 1890, hoe kookten ze? Er was toen een groot verschil tussen de arbeiders waar thuis armoe troef was, en de welgestelden thuis en de hotels waar je duidelijk de Franse invloed van Lodewijk Napoleon nog terug kon vinden. Bij de een stond een potkacheltje, die zowel de éénkamerwoning moest verwarmen als waarop vanaf ’s morgensvroeg het eten stond te pruttelen. Denk hierbij vooral aan aardappelen, vet, uien en granen. Bij de welgestelden kwam een veel beter gevarieerde maaltijd op tafel. Betere ingrediënten zoals bijvoorbeeld vis (zalm en elft) en vlees (rund en schaap), heel normaal in die tijd.
Recepten
Om even in Dordrecht te blijven, de inwoners worden gekscherend ook wel de schapenkoppen genoemd. Daarom heb ik een oud recept uit de 19e eeuw mét ‘schapenvleesch’ opgezocht. Deze is voor nu weer makkelijk aan te passen door lamsvlees te begruiken . Klik maar op de link onder aan deze blog.
Wat gaan jullie koken?
Ik wens jullie een fijne voorbereiding voor de komende kerstdagen. Ben wel heel benieuwd naar wat jullie gaan koken, hoe ziet jullie kerstdis eruit?
Wil je het met me delen? Leuk!!! Ik zie het hieronder wel terug.
Lieve groet, Anneliese
