Wat maakt je blij?
Die vraag kreeg ik vorige week voorgeschoteld. Eerlijk gezegd wist ik daar toen geen antwoord op. Ik verkeerde denk ik nog steeds in een soort van shock na de laatste persconferentie. 6 april werd toen opgeschaald naar 1 juni. Zo ook de eisen waar we aan ons moeten houden. Dit alles zéér begrijpelijk, de ernst van de situatie is mij en heel Nederland heel duidelijk. Iedereen probeert daar met alle macht aan mee te werken.
Ik denk dat het ‘eenzaamheidsvirus’, zoals onze Koning Willem-Alexander dat zo mooi verwoordde, mij het meest trof. Ik zag de agenda leegstromen. Het ‘alleen zijn’ voelde nu écht als ‘alleen zijn’.
Het was voor mij weer zoeken naar de goede modus hoe hier mee om te gaan. Gelukkig lukt dat intussen goed!
Maar goed, op de vraag ‘wat maakt je blij’ had ik dus geen één-twee-drie goed antwoord. Er flitste alleen maar narigheid door mij heen. Voelde me zielig en had zin in een potje janken en even lekker klagen tegen mezelf, een ander wilde ik daar niet mee opzadelen.
Later besefte ik dat ik dat juist nodig had. Want daarna kon ik weer naar boven kijken en de lichtpuntjes zien die er zeker in deze tijd ook zijn.
Ik mág bellen, ik mág wandelen, ik mág schrijven, ik mág koken, ik mág tv kijken en ik mag nog véél meer.
Waarom ik op de vraag ‘Wat maakt je blij’ terugkom?
Omdat ik net een artikel lees in de Volkskrant over de corona-situatie in Amerika. Over hoe de stad New York geteisterd wordt door de grote aantallen zieken en inmiddels vele doden. Dan verwacht je dat iedereen in zo’n groot machtig land in actie komt om te helpen. Maar nee, zo denkt en werkt Amerika niet, althans niet het Amerika van nú onder leiding van President Donald Trump. Als je niet aardig bent tegen de president word je niet geholpen. Een mensenleven meer of minder, wat maakt het uit? Zolang je als democraat de republikeinen dwars zit, krijg je niks. Nou niks, vooruit, een aalmoes.
Je moet weten dat ik bij het lezen van dat artikel gewoon onpasselijk werd…
Lieve Heer, wat ben ik blij dat ik geboren ben in Nederland, wat ben ik blij met onze regering, onze Premier Mark Rutte. Hier wordt niet gekeken naar van welke politieke partij je bent of ras of geloof of wat dan ook. Wij zijn één. En samen met het RIVM en ons boerenverstand proberen wij deze ‘corona-oorlog’ te overwinnen. Dat doen we met z’n allen, niemand uitgezonderd. De een passief door thuis te blijven en zich te houden aan de opgedragen regels, de ander actief keihard werkend aan het front voor wie ik ontzettend veel respect heb. Ja, dat alles maakt me nederig, dankbaar én blij!
