Nationale Broer- en Zusdag
Vandaag, 30 september, is het de Nationale Broer- en Zusdag.
Maar voor ik daar verder op inga, wil ik het eerst met je hebben over Karin en Hans. Wie? Het koppel dat de bijnaam ‘De Scheetjes’ kreeg! Zij zijn uit elkaar! Voor hen, dat elkaar in ‘Ik vertrek’ elkaar continu ‘scheet’ noemde, is de liefde over. Het stond afgelopen week met grote letters in de krant.
Nu moet ik bekennen dat ik die aflevering nooit gezien heb, en ook het vervolg bij SBS 6 niet. Maar ze waren toentertijd blijkbaar ‘hot’.
Aan het woord ‘scheet’, een verbastering van het woord ‘schat’, vind ik eerlijk gezegd niks verkeerd. Theo en ik maakten ons daar soms ook schuldig aan.
Nu hoor ik je al vragen: wat hebben die ‘Scheetjes’ in godsnaam met de titel van deze blog te maken? Eigenlijk niks en ook weer wel. Lees maar verder, dan snap je het wel.
Afgelopen zaterdag namen mijn broers, zus en ik alvast een voorproefje op de Nationale Broer- en Zusdag. We startten met het doorspitten van dozen vol herinneringen aan onze ouders. Dozen die na het overlijden van ons mam, nu twee jaar geleden, bij mijn zus belandden en behoorlijk veel plaats innamen. Hoog tijd dus om daar verandering in aan te brengen. We hadden de keuze óf onder elkaar verdelen óf, als niemand het wilde, weggeven aan een goed doel. Dit nam, zoals te verwachten was, meer tijd in beslag dan gepland. Want tja, van elk dingetje wat we oppakten werd de herinnering daaraan benoemd. Voor de een helder in het geheugen, voor de ander een totaal nieuwe. Ik moet zeggen: het was in een woord héérlijk! Alles in harmonie, en dat met ons pap en mam, door onze gesprekken, heel dicht bij ons. Misschien wel het allerbelangrijkste wat ons die dag bond.
Eén van de grote dozen was gevuld met schoenendozen vol kaarten mét persoonlijke wensen, voor bijvoorbeeld pap en mams verjaardagen. Een grote verzameling! Ook lagen er enkele notitieblokjes van ons mam in. Bij het doorbladeren zag ik de eerste aanzetten van haar vele korte verhalen, maar ook oude kinderliedjes én kindergebeden. Zoals ‘Dank je lieve Heerke, Dank je engeltje zoet…’ dat zij als klein kind ’s avonds voor het slapen gaan samen met háár broertje en zusjes uitsprak.
En dan valt mijn oog op een klein ondeugend krabbeltje, of zoals mam het noemde, ‘Rijmpje over een scheet’. En zie hier de link met de ‘Scheetjes’.
Het rijmpje:
Een scheet is meer dan je weet
Hij raast en blaast
Hij rommelt en bommelt
Hij zingt en stinkt
Hij maalt licht in de darm
En het broekje warm
Hij maakt het hartje gezond
En blaast alle kruimels van je kont
De tijd vloog voorbij en al hadden we slechts de helft van alle dozen onder handen genomen, het werd tijd om in beweging te komen. We namen de goede herinneringen en het saamhorigheidsgevoel mee naar Minigolf de Maashorst waar we vrolijk, soms even serieus, dan weer heerlijk pesterig, samen de golfballen de holes in tikten.
Na een heerlijk etentje sloten we dag af bij het graf van pap en mam, afijn, een dag met een gouden randje…
Ik wens ook jou een fijne Broer- en Zusdag!
