Adieu 2019 - Gegroet 2020
Er is weer een jaar voorbij, een goed moment om even terug te kijken op 2019.
Zo startte het afgelopen jaar voor mij in een vakantiehuisje in Plasmolen, mét een pak sneeuw. Met vuurwerk en champagne luid ik samen met de medebewoners op het park het nieuwe jaar in. Precies één maand ervoor heb ik ons restaurant verkocht en overgedragen aan Jurjen en Alexander.
1 februari zit ik wederom bij de notaris, maar nu krijg ik de sleutel van mijn ‘nieuwe’ huis. Het huis dat mij, toen ik er oktober 2018 binnenliep voor een bezichtiging, toefluisterde “Welkom thuis”. Vanuit Limburg verhuis ik naar Gelderland, Beuningen, het land van Maas & Waal.
De eerste maanden staan in het teken van inrichten, rommelen, kennismaken, ontdekken, tot rust komen en vooral van het niet meer ‘moeten’ maar ‘mogen’… Het wennen gaat snel. Alleen het ‘missen van’ laait soms op. De gasten, het vrije uitzicht op het platteland, de zonsondergangen, mijn oude buurtjes, mijn vrienden daar. Dan stap ik gewoon de auto in en tank ik daar even bij.
In april besluit ik dat het hét jaar van mijn boek moet worden. Ik geef mezelf de figuurlijke schop onder mijn kont en stel samen met mijn schrijfcoach, Jolanda Pikkaart, een strak schema op. Met als einddoel half november boekpresentatie ‘Marjanneke, stoer wijf’. Om dat te bereiken, schrijf ik gedurende de zomer gestaag door tot het aller- allerlaatste hoofdstuk klaar is.
Begin 2019 gaat het niet zo denderend met mam. Met ons gezin proberen we het leven voor haar een beetje op te fleuren. Op dat moment wordt er in de kranten veel aandacht besteed aan ’75 jaar Market Garden’. Nu is het zo dat, toen de colonnes legervoertuigen september 1944, via de Corridorweg, Reek binnenkwamen, mijn moeder daarbij aanwezig was. Zij heeft daar later een boek over geschreven.
“Wat”, vraag ik aan mam, “wat als we samen gaan schrijven. Over de oorlog, over de maanden vóór Market Garden?” Dat resulteerde in verhalen en (oudere) gedichten die we elke maand op een eigen Facebookpagina plaatsten. ‘Samen met Betsy naar 75 jaar Market Garden’. Ondanks dat ze Facebook in het begin heel erg wantrouwde, was ze wel nieuwsgierig naar wie er allemaal gereageerd hadden. Zo werd de pagina door Omroep Brabant opgepikt en voegden ze mam toe aan hun site ‘Goei Volk’!
Ons laatste verhaal en gedicht over augustus 1944 is nooit meer geplaatst.
Maandag 26 augustus 2019, bijna 93 jaar oud, verlaat mam het aardse leven. Naast dankbaarheid dat we haar zo lang bij ons mochten hebben, doet het afscheid toch nog steeds heel erg zeer.
Kort na mams overlijden staat een training ‘begeleiden bij verlies en rouw’ in Zwolle gepland die al een half jaar daarvoor is vastgelegd. Toeval? Timing? Het voelt heel dubbel, dat weet ik wel. Maar als ‘ervaringsdeskundige’ (zoals dat heet) geeft het mij echter nóg meer handvatten.
De maanden september, oktober en november staan bol van de afspraken met mensen die iets met het boek ‘Marjanneke, stoer wijf’ van doen hebben. Zoals de schrijfcoach, proeflezers, vormgever, boekopmaker, redacteur, drukker… Als eigen uitgever, waar ik bewust voor heb gekozen, moet ik flink aan de bak. Boekpresentaties, persberichten, media in de breedste zin van het woord benaderen, facebook en website updaten, et cetera, et cetera.
Ik beland letterlijk in een rollercoaster!
Maar 13 november is het zover, mijn eerste boekpresentatie. Een ongelofelijk moment, heel feestelijk, op een voor mij én ‘Marjanneke’ emotionele locatie. Op het gemis van enkele zéér belangrijke mensen in mijn leven na, klopt alles.
Een paar dagen later word ik overvallen door een ouderwetse griep waardoor ik jammer genoeg de Kerstfair in Drunen misloop...
Eenmaal weer opgekalefaterd pak ik de promotie van het boek weer op. Het is mooi om te zien hoe het boek ‘Marjanneke, stoer wijf’ het land door gaat!
En dan komt het spannende moment dat lezers hun reactie gaan geven. Pfff, ik durf dan bijna niet de mail te openen. Maar mensen, wat een leuke emotionele hartelijke reacties! Het verhaal van Marjanneke, mijn overgrootmoeder, maakt heel wat los. Over het leven van toen, eind 19e eeuw. Super om te lezen.
Ook de recensie van boekrecensent Hanneke Tinor-Centi klinkt als een klok.
http://hanneketinorcenti.nl/marjanneke-stoer-wijf/
Als klap op de vuurpijl krijg ik begin december te horen dat mijn boek een nominatie heeft gekregen van ‘The Indie Awards’ en sta ik op hun longlist. Een award dat speciaal in het leven is geroepen voor indie-auteurs, ofwel schrijvers die niet zijn aangesloten bij een uitgeverij. Er is een juryprijs én een publieksprijs. (wordt vervolgd!)
In de laatste maand van het jaar probeer ik altijd stil te staan bij het nieuwe jaar. Zo van ‘wat ga ik volgend jaar eens doen?’. Dit jaar is daar geen uitzondering op.
Daarvoor pak ik een groot wit vel en teken in het midden een poppetje dat mij moet voorstellen. Er omheen zet ik met een zwarte stift neer wat ik graag wil gaan doen.
‘Schrijven’ noteer ik als eerste. Samen met schrijfvrienden waarmee ik wekelijks spar. Maar vooral schrijven, in mijn eentje, aan mijn nieuwe boek waar ik nu volop research voor doe.
‘Luister- en Eettafel’ schrijf ik daaronder. In 2020 ga ik mijn ideeën daarvoor omzetten in een echt plan. Ik ben er klaar voor, het huis ook. (Hierover later meer!)
‘Klussen in huis’ is denk ik wel herkenbaar. Sinds de verhuizing begint alles in huis een eigen plekje te krijgen en dan merk ik dat ik bijvoorbeeld te weinig stopcontacten hebt, of dat een lamp net verkeerd hangt.
‘Streekwinkeltje’ wil ik meer vormgeven. Het op markten staan met mijn lekkernijen en boeken blijft mij trekken. En vooral ook lekkere jams maken. In augustus wil ik dan ook mijn tweede prijs, afgelopen jaar behaald op de Nationale Jammarkt in Neede, verdedigen!
‘Verkennen’ wil ik ook graag. Dicht bij huis, Beuningen – Nijmegen – het Maas & Waal-gebied. Maar misschien ook ver weg, familie in buitenland opzoeken…
‘Fietsen, zwemmen én wandelen’. Kortom meer bewegen. Proberen om net als dit jaar enkele overtollige kilootjes kwijt te raken.
Of ik alles op mijn lijstje in 2020 kan afvinken? En waar dit alles mij zal brengen? Dat is een grote vraag, maar ik ga graag op zoek naar het antwoord.
Misschien wel samen met jullie…
Ik wens jullie alle goeds voor 2020. Vooral een goede gezondheid, zó belangrijk. Verder geduld, respect, vriendelijkheid, verdraagzaamheid en liefde. Maar ook uitspattingen, er even tussenuit, genieten van het leven, op ontdekking gaan. Je bent tenslotte nooit te oud om te leren…
Kortom, ik wens jullie alle goeds voor 2020!
Lieve groet, Anneliese
